ÜÇÜNCÜ ADIM: BIRAKIN
“Ne mutlu yumuşak huylu olanlara! Çünkü onlar yeryüzünü miras alacaklar.”
Matta 5:5
Dışarıdan iyi görünmek için çok uğraşıyoruz. Her şeyin yolunda olduğunu iddia ediyoruz. Sorunlarımızı görmezden gelmeye çalışıyoruz. Ama yine de kötü alışkanlıklarla mücadele ediyor, kendimizi zararlı ilişkiler içerisinde buluyoruz ve yaptığımız hatalardan dolayı suçluluk duyuyoruz. Geçmişe takılıp kalıyoruz. Kendi gücümüzle sorunlarımızı çözemiyor, çaresizlik duyuyoruz. Daha sonra başkalarına ve kendimize kızıyoruz. Kendimizi suçluyoruz. “Niye hiçbir şeyi değiştiremiyorum?” Hiçbir şeyin değişmeyeceğinden korkuyoruz. Başarısızlıklarımızdan dolayı kendimizi kötü hissediyoruz Ve hayatımız böyle devam ediyor. Peki, bu durumdan nasıl kurtulabiliriz?
Tanrı’ya güvenerek O’na doğru bir adım atın ve her zaman olduğu gibi tek başınıza çabalamaktan vazgeçin. İsa’yı hayatınıza alın, hayatınızın kontrolünü Tanrı’ya verin. Atabileceğiniz en önemli adım bu!
ÜÇÜNCÜ ADIM NEDİR?
Sorunlarımızı İsa’ya verip bütün hayatımızı onun kontrolüne emanet etmeye karar vermektir. İsa size kucak açıyor ve kendinizi O’nun kollarına bırakmanızı istiyor:
“Ey bütün yorgunlar ve yükü ağır olanlar! Bana gelin, ben size rahat veririm. Boyunduruğumu yüklenin, benden öğrenin. Çünkü ben yumuşak huylu, alçakgönüllüyüm. Böylece canlarınız rahata kavuşur. Boyunduruğumu taşımak kolay, yüküm hafiftir”.
Matta 11:28-30
İnsanın İsa’yı hayatına almak istememesinin nedeni nedir? Çekinmemize neden olan şey nedir?
1. KİBİR
“Tanrı kibirlilere karşıdır; ama alçakgönüllülere lütfeder”.
Yakup 4:6
Gururum Tanrı’dan yardım istemeyi engelliyor. Her şeyi tek başımıza ve kendi gücümüzle çözmeye çalışıyoruz. Tanrı, kendi gücümüz yerine onun gücüne güvenmemizi istiyor. Tanrı alçakgönüllülere lütfeder.
“Ne mutlu yumuşak huylu olanlara! Çünkü onlar yeryüzünü miras alacaklar”.
Matta 5:5
Ona bağlı olduğumuzu kabul ettiğimizde Tanrı bizi gücüyle dolduruyor.
2. SUÇLULUK DUYGUSU
Suçluluk duyduğumuz için Tanrı’dan yardım istemeye utanıyoruz. Belki Tanrı’yla bir anlaşma yaptınız; “Tanrım; eğer sen beni kurtarırsan bir daha bunu yapmayacağım”. Ama sözünüzü tutamadınız. Belki de bu yüzden Tanrı’dan yardım istemeye çekiniyorsunuz. Ama Tanrı her günahı affeder.
3. KORKU
Bazen Tanrı’ya güvenmekten korkuyoruz. Kontrolümüzü elden bırakmaktan korkuyoruz. Özgürlüğümüzü kaybetmeyelim diye hayatımızın kontrolünü Tanrı’ya vermek istemiyoruz. Ama biz her zaman bir şeyler ya da birileri tarafından kontrol ediliyoruz. Örneğin; ebeveynlerinizin sizi yetiştirme tarzı, başka insanların düşünceleri, unutamadığınız yaralarınız, bırakamadığınız zararlı alışkanlıklarınız ve yanlış davranışlarınız sizi kontrol edebiliyor. Hayatınızı neyin ya da kimin kontrol etmesini istersiniz? Tanrı’nın mı? Yoksa bağımlılıklar veya başka herhangi bir şeyin mi?
Üçüncü adımı atarken bütün kontrolü Tanrı’ya bırakın. Tanrı, ona verdiğiniz her şeyi, olayları, durumları, ya da sıkıntılarınızı alır, temizler, düzenler ve ona bir amaç yükleyip, anlam katar.
4. KUŞKU
Belki inanmak istiyorsunuz ama yeterli imanınız yok. Belki de İncil’de yazdığı gibi: “İman ediyorum, imansızlığımı yenmeme yardım et!” (Markos 9:24) demek istiyorsunuz.
Ama İsa şöyle der:
“Bir hardal tanesi kadar imanınız olsa… sizin için imkânsız bir şey olmayacaktır”.
Matta 17:20-21
Böyle söylemeniz yeterli olacaktır: “Her şeyi İsa’ya bırakıyorum. Sonucun ne olacağını bilmiyorum ama yapılması gereken doğru şeyin bu olduğunu biliyorum.”
DUA EDİN
Rab, sen beni kendine çekip bana huzur vereceğini vaat ediyorsun. Sana güvenebilmem için bana yardım et. Hayatımın kontrolünü sana vermek istiyorum. Kendimi tamamen sana teslim edebilmem için beni engelleyen ne varsa bana göster. Az imanımla bile beni kabul ettiğin için sana teşekkür ederim.
SORULAR
1. Sorunlarınızı İsa’ya teslim etmek için sizi engelleyen şey nedir?
2. Kibir, suçluluk duygusu, korku ve kuşku hayatınızı İsa’nın kontrolüne teslim etmeniz konusunda sizi nasıl engeller?
3. Sizi engelleyen şeyler neler?
4. Hayatınızda neleri Tanrı’ya bırakmakta zorlanıyorsunuz?